Χύτας Δ. Γιάννης
              Χειρουργός Ορθοπαιδικός MSc
              

Η δισκοκήλη ή δισκοπάθεια ή κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι λιγότερη συχνή στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης σε σχέση με την οσφυική. Αφορά κατά κανόνα τα μεσοσπονδύλια διαστήματα Α5-Α6 και Α6-Α7, επειδή η κινητικότητα της αυχενικής μοίρας είναι μεγαλύτερη στα επίπεδα αυτά. Η μηχανική υπερφόρτιση του δίσκου που παίζει πρωτεύοντα ρόλο στη δισκοπάθεια της οσφυικής μοίρας, φαίνεται πως στην αυχενική είναι δευτερεύουσας σημασίας. Στην περιοχή αυτή η μεγαλύτερη κινητικότητα σε συνδυασμό με την αυξημένη συχνότητα τραυματισμών (βίαιες κάμψεις-εκτάσεις της κεφαλής) αποτελούν τους σπουδαιότερους παράγοντες στην εκδήλωση της πάθησης, βασική αιτία της οποίας είναι και εδώ η αλλοίωση της βιοχημικής σύνθεσης του δίσκου. Η εκφύλιση αρχίζει από την τρίτη δεκαετία της ζωής και χαρακτηρίζεται από βαθμιαία απώλεια του εμπεριεχόμενου ύδατος. Καθώς η αφυδάτωση συνεχίζεται, ο δίσκος χάνει την ελαστικότητά του, τα φορτία που δρουν πάνω του δεν απορροφώνται και προοδευτικά προκαλούν μικρορρήξεις και περαιτέρω ελάττωση της αντοχής του. Η κλινική εικόνα είναι ανάλογη με εκείνη της οσφυικής και περιλαμβάνει: α) τοπικά φαινόμενα (πόνος-δυσκαμψία του αυχένα), β) ριζιτικά από τα άνω άκρα (αιμωδίες-πόνος-μυική αδυναμία-υπαισθησία), γ) μυελικά συμπτώματα από τα κάτω άκρα (πίεση του μυελού από μαζική προβολή του δίσκου). Οι κινήσεις του αυχένα είναι περιορισμένες, υπάρχει μυικός σπασμός και τοπική ευαισθησία παρασπονδυλικά. Στις περιπτώσεις πίεσης των νευρικών ριζών, υπάρχουν αισθητικές διαταραχές, επηρεασμός των αντανακλαστικών και όταν η πίεση είναι μεγάλη και διαρκεί, προκαλείται ελάττωση της μυικής ισχύος. 

Εάν η πίεση αφορά στην Α6 ρίζα (πίεση από το δίσκο Α5-Α6), ο πόνος αντανακλά από τον αυχένα στην πρόσθια επιφάνεια του βραχίονα, έξω επιφάνεια του αντιβραχίου, ραχιαία επιφάνεια χειρός προς αντίχειρα και δείκτη. Επιπλέον μπορεί να υπάρχει ελάττωση της αισθητικότητας σε αντίχειρα και δείκτη, ελάττωση ή και εξάλειψη του δικεφαλικού αντανακλαστικού, ελάττωση της μυικής ισχύος των καμπτήρων του αγκώνα και των εκτεινόντων του καρπού.

Όταν η πίεση αφορά στην Α7 ρίζα (πίεση από το δίσκο Α6-Α7), ο πόνος  αντανακλά στην οπίσθια επιφάνεια του ώμου-βραχίονα, οπισθιοεξωτερική επιφάνεια του αντιβραχίου και χαρακτηριστικά στο μέσο δάκτυλο. Ακόμη μπορεί να υπάρχει ελάττωση της αισθητικότητας στο δείκτη και μέσο δάκτυλο, ελάττωση ή και κατάργηση του αντανακλαστικού του τρικεφάλου, ελάττωση της μυικής ισχύος του τρικεφάλου και των εκτεινόντων των δακτύλων.

Ακτινολογικά στην οξεία φάση υπάρχει εξάλειψη της φυσιολογικής αυχενικής λόρδωσης, ενώ στένωση του μεσοσπονδυλίου διαστήματος παρουσιάζεται μετά από επανειλημμένες υποτροπές. Κατά συνέπεια δισκοπάθεια μπορεί να υπάρχει χωρίς στένωση του διαστήματος και αντίθετα στένωση του διαστήματος μπορεί να υπάρχει χωρίς κλινικές εκδηλώσεις δισκοπάθειας. Η μαγνητική τομογραφία είναι η απεικονιστική μέθοδος εκλογής.

Η συντηρητική θεραπεία, που συνιστάται στα αρχικά στάδια της νόσου, περιλαμβάνει τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αυχενικό κολλάρο στην οξεία φάση και φυσικοθεραπεία στη χρόνια. Το αυχενικό κολλάρο, το οποίο κρατά τον αυχένα σε ελαφρά κάμψη, είναι πολύ χρήσιμο ακόμη και κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Εάν τα ενοχλήματα δεν υποχωρούν μετά από 6 εβδομάδες και η μυική αδυναμία δεν βελτιώνεται σε διάστημα 2 εβδομάδων ή υπάρχουν σημεία σοβαρής πίεσης του νωτιαίου μυελού ή και της ρίζας στη μαγνητική τομογραφία, τότε συνιστάται χειρουργική θεραπεία. Αυτή αποσκοπεί σε αφαίρεση του δίσκου που πάσχει, απελευθέρωση της αυχενικής ρίζας και αποσυμπίεση του νωτιαίου μυελού. Εάν το μεσοσπονδύλιο διάστημα που προσβλήθηκε δεν έχει οστεοαρθριτικές αλλοιώσεις, σε νέα άτομα μπορεί να τοποθετηθεί ένας τεχνητός δίσκος που επιτρέπει άμεση κινητοποίηση και σχεδόν πλήρη επαναφορά της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης. Σε αντίθετη περίπτωση, εφαρμόζεται πρόσθια διασωματική σπονδυλοδεσία.

​