Ελάχιστα επεμβατική χειρουργική
MIS
Αρθροπλαστικές
Τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας
Εξατομικευμένες αρθροπλαστικές
Αναίμακτες μέθοδοι
Ταχεία κινητοποίηση
Ελάχιστος πόνος
Νοσηλεία 2 ημερών
Αναθεωρήσεις αρθροπλαστικών
ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΓΟΝΑΤΟΣ
Σε ολική αρθροπλαστική γόνατος υποβάλλονται οι ασθενείς που πάσχουν από προχωρημένη αρθρίτιδα γόνατος και στους οποίους έχει αποτύχει η συντηρητική θεραπεία - φαρμακευτική αγωγή, ενδαρθρικές εγχύσεις, φυσικοθεραπείες. Με την επέμβαση αυτή μειώνεται ο πόνος, αποκαθίσταται η κίνηση και το πιο βασικό βελτιώνεται η ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Δεν υπάρχουν απόλυτοι περιορισμοί όσον αφορά στο βάρος και την ηλικία του ασθενούς. Οι ενδείξεις για την χειρουργική επέμβαση βασίζονται στον βαθμό πόνου και αναπηρίας του ασθενούς. Οι περισσότεροι ασθενείς που υποβάλλονται σε ολική αρθροπλαστική γόνατος είναι μεταξύ 50 έως 80 ετών, αλλά ο ορθοπαιδικός χειρουργός είναι αυτός που αξιολογεί τον ασθενή και κρίνει ανάλογα.
Σημαντικός παράγοντας για την τελική απόφαση του ασθενούς είναι να κατανοήσει τι μπορεί να περιμένει από τη χειρουργική επέμβαση. Περισσότερο από το 90% των ανθρώπων που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής γόνατος βιώνουν μια δραματική μείωση του πόνου και μια σημαντική βελτίωση στις καθημερινές δραστηριότητες. Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό πως η επέμβαση δεν θα επιτρέψει στον ασθενή να κάνει περισσότερα από αυτά που μπορούσε να κάνει πριν την ανάπτυξη των αρθριτικών αλλοιώσεων.
Με μια κανονική χρήση και φυσιολογική δραστηριότητα, κάθε εμφύτευμα αρθροπλαστικής αρχίζει να φθείρει το πλαστικό τμήμα του (πολυαιθυλένιο). Η υπερβολική δραστηριότητα ή το βάρος μπορεί να επιταχύνει αυτή τη φυσιολογική φθορά και να προκαλέσει χαλάρωση της πρόθεσης και πόνο. Ως εκ τούτου, ο ορθοπαιδικός χειρουργός συστήνει την αποφυγή των δραστηριοτήτων υψηλών απαιτήσεων, όπως το έντονο τρέξιμο, τα άλματα ή τα ομαδικά αθλήματα επαφής. Ρεαλιστικά, η πεζοπορία, το γκολφ, η κολύμβηση, η οδήγηση, η ποδηλασία, ο χορός μπορούν να αποτελέσουν καθημερινές δραστηριότητες.
Στην ολική αρθροπλαστική γόνατος αντικαθίστανται οι κατεστραμμένες περιοχές της άρθρωσης του γόνατος με εμφυτεύματα από κράματα ατσαλιού και τιτανίου και πλαστικού (πολυαιθυλένιο), τα οποία είναι πολύ ανθεκτικά και απολύτως συμβατά με τον ανθρώπινο οργανισμό. Τα τμήματα της πρόθεσης προσομοιάζουν τη φυσιολογική ανατομία του γόνατος και λειτουργούν σαν μία φυσιολογική άρθρωση.
Η πιο νέα και αποτελεσματική μέθοδος είναι η ελάχιστα επεμβατική ολική αρθροπλαστική γόνατος (MIS) με την οποία τοποθετείται τεχνητή άρθρωση στο γόνατο με πολύ μικρότερη από την συμβατική μέθοδο τομή (10 εκ. αντί των 20-25 εκ. της τομής της συμβατικής μεθόδου) και χωρίς διατομή των μυών του τετρακεφάλου, ο οποίος είναι ο κυριότερος παράγοντας στη λειτουργία του εκτατικού μηχανισμού του γόνατος και ευθύνεται για την ικανότητά μας να στεκόμαστε όρθιοι και να βαδίζουμε. Κατά συνέπεια η αποκατάσταση είναι γρηγορότερη, η παραμονή στο νοσοκομείο είναι μικρότερη (2 ημέρες), η κίνηση της αρθρώσεως έχει μεγαλύτερο εύρος, ο μετεγχειρητικός πόνος ελάχιστος και η απώλεια αίματος ελάχιστη διεγχειρητικά.
ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΙΣΧΙΟΥ
Ο πόνος από την καταστροφή της άρθρωσης λόγω αρθρίτιδας είναι το προεξάρχον σύμπτωμα όταν αποφασίζουμε να αντικαταστήσουμε το ισχίο. Χειρουργική επέμβαση δεν απαιτείται για όλους τους ασθενείς με αρθρίτιδα του ισχίου, αλλά συνιστάται μόνο όταν ο πόνος και η αναπηρία που προκαλείται έχουν σημαντικές επιδράσεις στις καθημερινές δραστηριότητες και εφόσον η συντηρητική αντιμετώπιση δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την αφαίρεση του αρθριτικού τμήματος της άρθρωσης του ισχίου και την εισαγωγή τεχνητών προθέσεων. Μπορεί να πραγματοποιηθεί με τον ασθενή είτε ξαπλωμένο ύπτια, είτε στο πλάι με την πάσχουσα περιοχή προς τα άνω. Το μέγεθος της τομής εξαρτάται από τις διαστάσεις, γενικές και τοπικές, του ασθενούς, όσο και από την τεχνική η οποία θα εφαρμοστεί. Οι νεότερες τεχνικές και ειδικά η Τεχνική Ελάχιστης Παρεμβατικότητας (MIS) απαιτούν μικρότερες τομές και χειρουργικές προσπελάσεις, με συγκεκριμένα όμως κριτήρια και σε επιλεγμένους ασθενείς.
Το φυσιολογικό ισχίο είναι μία άρθρωση δίκην σφαίρας σε κυπέλιο. Στην ολική αρθροπλαστική μέρος του μηριαίου το οποίο περιλαμβάνει την κεφαλή (σφαίρα) αποκόπτεται – αφαιρείται και μία νέα μικρότερη σφαίρα τοποθετείται στο μηριαίο οστούν διαμέσου ενός στυλεού ο οποίος τοποθετείται εντός του μηριαίου αυλού. Η επιφάνεια της κοτύλης (στην λεκάνη) γλυφανίζεται – νεαροποιείται για να δεχτεί την νέα κοτύλη, η οποία θα αρθρωθεί με την νέα σφαίρα (κεφαλάκι).
Το εμφύτευμα της κοτύλης (κοτυλιαία πρόθεση) έχει ειδική διαμόρφωση – επεξεργασία στην επιφάνεια του, τραχεία και πολλές φορές και με κάποια ειδική επικάλυψη (υδροξυαπατίτη) με την οποία επιτυγχάνεται η διασύνδεση του οστού με την πρόθεση. Από την άλλη πλευρά ο μηριαίος στυλεός σταθεροποιείται στον αυλό του μηριαίου οστού είτε με την χρήση τσιμέντου, το οποίο ακόμα χρησιμοποιείται για την μηριαία πρόθεση, όσο, συχνότερα, χωρίς την χρήση τσιμέντου. Και σε αυτή την περίπτωση η διασύνδεση του μηριαίου στυλεού με το οστούν επιτυγχάνεται με την κατάλληλη κατεργασία της επιφάνειας του, η οποία είναι πορώδης, όσο και με την επικάλυψη της με ειδικά υλικά.
